9 Nisan 2015 Perşembe

Skywalker & Kronik Mahzeni

Evrenin yokolus gerçegi üzerine kurulu gerçegi ve bunun iradeye vurgusuna ithafen.. Kainatin küçük bir insan, insanin küçük bir kainat olmassi sogukkanli vahsiligini de tasiyor. Arzularin, hirslarin, saldirgan bir istegin ve tutkunun çekimi arasinda varligimiz bogusuyor. Evrenin küresel estetigi irisi doldururken karanligi göz bebeklerinden içeri daliyor. Bilesenlerim arasinda uzayin enginliginde bosluk varken, ilüzyonist varligimi anlarkenki kayma, kozmosun rasyonel bir tökezlemesi gibi.. Etrafimdaki sayisiz renkte isima, perspektif ve o serin düsüsün ürpertisinde seyrettigim varligim rüzgar oluyor, içime esiyor. Tenimin her noktasi uyusuk, isiltilarla dolu karanliga alisiyorum. Dumanin agirliginda algilarim da agirlasmis. Müzik, içinde sarhos sarhos yürüyen bas, ortamin içini sarmalayan saniyeler gözbebeklerinden akip giriyor.. Bu firtinali deniz tüm sehvetiyle beni sarsarken, banalligin bunalimiyla yozlasiyorum. Bu Dünya'da yerim nere? Olmasini istedigim yer neresi? Içinde olmanin beni anlamlandirdigi biyer var mi? Evrimin tetikçisi dogal seleksiyon hislerimizi de mi vuruyor? ve ben bunlari niçin soruyorum.. bir gün ögrenecegim.